4. Dişlerin evrimsel tarihi
Gelişimle ilgili araştırmaların bir dürtüsü de evrimi yönlendiren düzeneklerin bulunmasıdır. Helsinki Universitesinden Kathryn Kavanagh ve arkadaşları işte bu olguyu, farelerdeki azı dişlerinin göreceli sayısı ve büyüklüğü ile ilgili düzeneklere bakarak araştırdılar. 2007'de yayınlanan bu çalışma, farelerde önden arkaya doğru giderek küçülen azı dişlerinin gelişimini yöneten gen dışavurumunun modelini ortaya koydu.
a, Mouse molars develop sequentially, and the dental lamina extending posteriorly (black arrowhead) from the developing M1 gives rise to M2 at day 16. M3 forms (white arrowhead) posterior to M2 about ten days later. b, In comparison with the situation in vivo, M1 development proceeds normally in vitro and the secondary enamel knots form at day 16 (bright green). In contrast, M2 initiation is delayed in vitro. We suggest that this delay is due to a decrease in mesenchymally secreted activators (blue arrows), whereas M1 continues to inhibit M2 normally. To test this, we cut the posterior tail that forms M2 from M1. Anterior is towards the left. Scale bar, 0.5 mm.Bu çalışmanın güzelliği uygulanışındadır. Araştırmacıların modeli, gelişimin avantajlı olduğu bir yönde süren ekolojik evrime de bir örnek oluşturarak, değişik diyetlerle beslenen faremsi kemirgen türlerde rastlanan diş oluşumu modellerini öngördü. Genel olarak bu çalışma, doğal sistemlerde uyarlamalı (adaptive) değişimleri oluşturabilmek için gen dışavurum modelinin evrim sırasında nasıl değişebileceğini gösterdi.
Referanslar
Kavanagh,K.D.,Evans,A.R.&Jernvall,J.Nature 449,427 –432 (2007).
Ek kaynaklar
Polly,P.D.Nature 449,413 –415 (2007).
Evans,A.R.,Wilson,G.P.,Fortelius,M.&Jernvall,J.Nature 445,78 –81 (2006).
Kangas,A.T.,Evans,A.R.,Thesleff,I.&Jernvall,J.Nature 432,211 –214 (2004).
Jernvall,J.&Fortelius,M.Nature 417,538 –540 (2002).
Theodor,J.M.Nature 417,498 –499 (2002).
Pharyngula: Evo-devo of mammalian molars
Yazarın web sitesi
Jukka Jernvall:http://www.biocenter.helsinki.fi/bi/evodevo
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder